De groene lelie is een decoratieve en onderhoudsarme kamerplant die gemakkelijk te vermeerderen is en bovendien de lucht verbetert.
De groene lelie (Chlorophytum comosum) is een eenvoudige en ongecompliceerde beginnersplant. In feite is er nauwelijks een robuustere kamerplant te vinden die meer vergevingsgezind is ten aanzien van verzorgingsfouten. Nog een pluspunt: als je de groene lelie in de kamer zet, zorg je voor een gezond binnenklimaat, omdat de planten verontreinigende stoffen uit de lucht kunnen filteren. De lange bloemscheuten zien er aantrekkelijk en bizar uit. Vermeerdering is ook heel gemakkelijk met behulp van uitlopers (kleine stekken).
Groene lelie – Oorsprong
De thuisbasis van de robuuste lelieplant ligt in Zuid-Afrika. De tropische plant is bijzonder rijk aan soorten. Er zijn ongeveer 100 verschillende variëteiten bekend, die alle goed gedijen in tropische gebieden.
Plantenliefhebbers kennen de groene lelie ook onder de namen “graslelie” of “groene Hendrik”. De tropische plant werd al in 1828 in Duitsland geïntroduceerd.
De botanische naam betekent “gekuifd” en verwijst naar de dichte kop van de bladeren. Sinds vele jaren heeft de groene lelie zijn vaste plaats gevonden in woonkamers en kantoren. De lange scheuten zijn bijzonder aantrekkelijk wanneer ze in hanging baskets worden gekweekt.
De juiste plaats voor de groene lelie
Groene lelies zijn in geen enkel opzicht veeleisend en kunnen vrijwel elke standplaats verdragen. Er moeten echter bepaalde beperkingen worden opgelegd. Als bonte variëteiten bijvoorbeeld te veel schaduw krijgen, zal de binnentuinier het zonder de mooie kleur moeten stellen, omdat de planten dan de neiging hebben groen te worden.
Voor groenbladige soorten is een schaduwrijke standplaats geen probleem. In het algemeen geeft de groene lelie de voorkeur aan felle, maar nooit volle zon. Temperaturen rond de 20 graden zijn ideaal. In de zomer kan de groene lelie ook buiten worden gekweekt.
Opmerking: Als groene lelies kouder dan tien graden worden bewaard, zullen ze stoppen met groeien.
Kies het juiste substraat
De groene lelie doet het goed met in de handel verkrijgbare grond voor kamerplanten. Het substraat moet los en vers zijn. Houd de grond licht vochtig en zorg voor een hoog humus- en nutriëntengehalte.
Groene lelie planten en verpotten
De groene lelie wordt vaak verkocht in kleine plantenpotten. Het is daarom raadzaam de planten meteen na aankoop in een grotere plantenbak te verplanten. Groene lelies hebben voldoende ruimte in de bloempot nodig om hun knolwortels te ontwikkelen. Deze dienen ook als waterreservoir voor de plant.
Groene lelies verpotten – stap voor stap
- Maak een nieuwe bloempot klaar
- Bereid substraat voor
- Til de plant uit de oude pot
- Controleer de kluit.
- Verwijder oude en zieke worteldelen
- Plaats de plant in de nieuwe bloempot
- bedek de wortelkluit 2 – 3 cm met aarde
- Opvullen met substraat
- Druk de grond goed aan
- Geef de groene lelie water
Tip: Groene lelies moeten worden verpot wanneer de wortels uit de potrand beginnen te zwellen, waardoor water geven moeilijk wordt.
Water groene lelie correct
Groene lelies moeten tijdens hun groeiseizoen regelmatig water krijgen. Geef tussen de lente en de nazomer meerdere keren per week water. Omdat de groene lelie het water in zijn wortels opslaat, zal hij niet sterven, zelfs niet als het water geven wordt vergeten. Als water geven gedurende langere tijd is verwaarloosd, helpt het de groene lelie om een dipje te krijgen.
Als u regelmatig water geeft, moet u het niet overdrijven, want waterverzadiging is niet goed voor tropische planten.
Groene lelie correct bemesten
Tijdens het groeiseizoen kan de groene lelie een beetje meststof gebruiken. Tussen maart en september kan conventionele groene plantenmeststof in een lage concentratie aan het water worden toegevoegd. De meststof moet met tussenpozen van 14 dagen worden toegediend.
Onze aanbeveling:
Groene lelie – een overzicht van mooie variëteiten
In het bloemenraam kan voor afwisseling worden gezorgd. De groene lelie, die rijk is aan variëteiten, kan mooie accenten zetten.
Het knippen van de groene lelie
De groene lelie hoeft niet regelmatig gesnoeid te worden. Omdat de plant compact groeit en niet vervalt, is onderhoudssnoei niet nodig. Als de jonge scheuten echter te lang worden, kunnen ze op elk moment worden ingekort.
Groene lelie vermeerderen
De groene lelie kan zelfs zonder groene vingers worden vermeerderd, gewoon door stekken. Op de lange scheuten zitten al volledig gevormde plantjes met de filamenten. U hoeft deze uitlopers alleen maar van de moederplant te scheiden en in een aparte bloempot te zetten.
“Tip: Als de nakomelingen voor het verplanten in een glas water worden geworteld, zullen ze beter groeien.
Wanneer de wortels een lengte van ongeveer drie centimeter hebben bereikt, kunnen ze in potgrond worden gezet.
Herkennen van ziekten en plagen bij de groene lelie
De robuuste planten worden zelden aangetast door ziekten of plagen. Af en toe komen aantastingen door bladluizen of wolluizen voor. Meestal kan het ongedierte snel en betrouwbaar worden uitgeroeid door het te besproeien met zeepwater. Isoleer de aangetaste groene lelie uit het bloemenraam en voer de behandeling meerdere keren per week uit.
Als de lucht te droog is voor de tropische plant, zal dit te zien zijn aan bruine bladranden. Hetzelfde schadepatroon doet zich voor bij wateroverlast. Als de plant tijdens de groeipauze in de winter overbemest wordt, zullen de bladeren knikken.
De groene lelie in de winter
De tropische planten hebben het hele jaar door een warme standplaats nodig. Een verhuizing naar winterkwartier is niet nodig. Als u wilt, kunt u de plant in de winter bij temperaturen rond de twaalf graden rust geven. De temperatuur in de winterverblijven mag echter niet onder de tien graden zakken.
Is de groene lelie giftig?
Het allesveilig kan hier gegeven worden. Alle delen van de groene lelie zijn niet giftig. Dit wordt niet alleen door ons mensen aangenomen, maar ook huisdieren hebben niets te vrezen van de planten.
Natuurlijk is de groene lelie niet eetbaar en daarom kan het tot misselijkheid en braken komen bij het eten van grotere hoeveelheden van de plant.
