Home Hoveniers Een Permacultuur Tuin Aanleggen: Principes, planning en uitvoering

Een Permacultuur Tuin Aanleggen: Principes, planning en uitvoering

Als je permacultuur goed opzet, kun je het hele jaar door van je zelfgekweekte groenten en fruit profiteren.

Permacultuur is een manier om creatief te worden in je eigen tuin en tegelijk iets te doen voor duurzaamheid en ons milieu. In het bijzonder gaat het bij deze vorm van tuinieren om het behoud van onze natuurlijke hulpbronnen en het scheppen van een duurzame leefruimte. Permacultuur leven betekent op ooghoogte staan met de natuur, maar haar niet aan haar lot overlaten. Daarom kan een permacultuur tuin voor de waarnemer primitief en onverzorgd lijken. Maar schijn bedriegt. Permacultuur tuinen vereisen een nauwgezette planning om diversiteit te garanderen en de nodige opbrengsten te garanderen.

Wat zijn de principes van permacultuur?

Het idee achter permacultuur is gebaseerd op drie ethische principes:

  • Zorg voor onze aarde.
  • Zorg voor de mensen die op de aarde leven.
  • Minimaliseer groei en consumptie en deel het overschot.

Wie permacultuur beoefent moet gevoelig zijn voor de relaties van individuele levende wezens. Om het idee van permacultuur te begrijpen, is het belangrijk de ecologische relaties en de onderliggende patronen van zowel de bezielde als de onbezielde natuur te begrijpen.

Het oorspronkelijke concept werd ontwikkeld door David Holmgren en Bill Mollison in Australië in de jaren 1970. In 1981 kreeg Bill Mollison de Alternatieve Nobelprijs voor zijn idee. De twee wetenschappers analyseerden de gevolgen van de industriële landbouw en de negatieve effecten ervan op de biodiversiteit en de waterhuishouding.

Ze zagen het begin van een veelbelovende landbouw in een landbouw die de principes van natuurlijke ecosystemen volgt, de biodiversiteit vergroot en bijna geen afval produceert. Mollison en Holmgren vonden inspiratie voor het concept van de natuurlijke landbouw in oude culturele technieken en primitieve volkeren die ze ook nu nog toepassen.

Hoe permacultuur in je volkstuin te implementeren

Permacultuur kan gemakkelijk in je eigen tuin toegepast worden. Het gaat erom de opbrengst op een kleine oppervlakte te maximaliseren en zo alle beschikbare ruimte en middelen te benutten.

Permacultuur kan niet van de ene dag op de andere worden toegepast. Ze wordt voorafgegaan door een observatie- en planningsfase die zich over verscheidene jaren kan uitstrekken. Pas als alle bestaande elementen herkend en gebruikt worden, kan het concept volledig begrepen en dienovereenkomstig in praktijk gebracht worden.

Waarnemingen in je eigen tuin

Je denkt nu misschien dat dit punt achterwege kan blijven, je kent je tuin immers en bewerkt hem al jaren.

Maar met betrekking tot succesvolle permacultuur moet je jezelf enkele vragen stellen die tot nu toe misschien minder interessant waren:

  • Welke planten groeien in het wild in mijn tuin?
  • Welke dieren komen regelmatig in mijn tuin voor?
  • Welke plekken in de tuin zijn bijzonder zonnig?
  • Welke plekken in de tuin zijn volledig in de schaduw?
  • Wat zijn de natuurlijke verschillen in hoogte?
  • Waar bevindt zich de watervoorziening?

Permacultuur plannen in de tuin

Voordat het planten begint, moeten de eigenlijke doelen duidelijk omschreven worden. Welke soorten groenten en fruit moeten er geteeld worden? Welke hoeveelheden groenten en fruit moeten er geoogst worden en wanneer? Moeten er in de tuin niet alleen planten gekweekt worden, maar ook dieren verzorgd?
Tip: Permacultuur moet zorgen voor een voortdurende oogst van groenten en fruit.

Als je eenmaal duidelijk bent over je persoonlijke doelen, moeten ze op papier gezet worden. Een schets van de tuin helpt om de bedden al in je hoofd te leggen en de plaatsen van de afzonderlijke beplantingen te bepalen. Vaste punten zoals het tuinhuis, bomen of verhogingen en depressies moeten gemarkeerd worden.

Het is ook belangrijk om monoculturen te vermijden en ervoor te zorgen dat de plantenburen in het bed echt met elkaar kunnen opschieten.

“Leestip: Een gemengde-cultuur-bed aanplanten: tips voor geschikte groentesoorten

Het ontwerpen van de Permacultuur tuin

Bij het ontwerpen van de permacultuur tuin moeten enkele richtlijnen gevolgd worden:

  • alles wordt gebruikt
  • Niets wordt weggedaan
  • Chemische stoffen zijn taboe
  • marginale zones worden gebruikt
  • bestaande planten gebruiken
  • Kweek inheemse planten
  • Biodiversiteit behouden en vergroten
  • Gemengde in plaats van monocultuur
  • Teel gebieden in verschillende mate

Welke planten zijn geschikt voor permacultuur?

Ongecompliceerde planten die minder veeleisend zijn wat betreft plaats en bodemeisen zijn het meest geschikt voor natuurlijke groei in de tuin. Dit maakt een flexibele beplanting mogelijk binnen de ter plaatse beschikbare mogelijkheden.

Planten die stikstof uit de lucht kunnen binden zijn in het voordeel. Lupinen en andere vlinderplanten, bijvoorbeeld, zijn hiertoe in staat. Als de wortels uitzetten of de bladeren vallen, kunnen ook de omringende planten daarvan profiteren en een welkome bemesting ontvangen. Deze planten zijn vooral nuttig op tamelijk onherbergzame plaatsen.

Schoonheid mag in de permacultuur tuin niet verwaarloosd worden. Bloemen, kruiden, struiken en bomen kunnen een weelderige zee van bloesems voortbrengen en tegelijk een verscheidenheid aan culinaire heerlijkheden bieden.

Erwtenstruik

Erwtenstruiken komen oorspronkelijk uit Siberië en kunnen zelfs op arme grond overleven. De planten overleven de vorst ongeschonden en kunnen stikstof vastleggen en zo ook voedingsstoffen afstaan aan de omringende planten. Het is aan te bevelen ze tussen fruitbomen te planten. De erwtenstruik vormt peulen met kleine erwten. Deze worden in Siberië als voedsel gebruikt. De gezondheidsveiligheid is echter nog niet voldoende opgehelderd.

Munt

Munt groeit bijna vanzelf. Ongeveer 30 verschillende soorten zorgen voor een verscheidenheid aan smaken. Menthol is verantwoordelijk voor het typische aroma van de planten. Munt kan niet alleen op allerlei manieren gebruikt worden, hij is ook geschikt voor perma-tuinen, want hij kan snel grotere en voorheen ongebruikte oppervlakten vullen. Munt trekt bijen aan naar de perma-tuin. De planten kunnen vaker gesnoeid worden om te voorkomen dat ze zich uitbreiden. Mintbladeren, waarvoor in de keuken nu geen gebruik is, kunnen als mulchmateriaal gebruikt worden.

Zeekool

De zeekool is een robuuste kruisbloemige plant. In het voorjaar tooien de planten zich met kleine witte bloemen. Deze geven een verleidelijke honinggeur af. Zeekool kan al in het voorjaar geoogst worden. De bereiding is vergelijkbaar met die van asperges.

Daglelies

Daglelies geven een spetter van kleur aan de perma-tuin. De vaste planten bloeien enkele weken. Ideaal voor permacultuur: bloemen, bladeren en knollen van daglelies zijn eetbaar.

Zuring

Dit weinig eisende inheemse wilde kruid zou een plaats moeten vinden in elke permacultuurtuin. Zuring groeit ook op schaduwrijke en voorheen ongebruikte plekken. Dankzij zijn lange penwortels kan zuring de grond losmaken en zichzelf van voedingsstoffen voorzien, zelfs bij langdurige droogte. Het kruid smaakt aangenaam fris en kan gebruikt worden in salades of verwerkt worden in pesto.

Pastinaken

Pastinaken zijn tweejarig en worden tot 1,5 meter hoog. De wortelgroente groeit het hele jaar door en kan in de winter geoogst worden. Er is dus altijd wat te doen in de permacultuur tuin. Pastinaken kunnen in de winter in een met zand gevulde doos in de kelder bewaard worden.