De buxusmot (lat. Cydalima perspectalis) is een plaag die buxes aanvalt en volledig kan vernietigen. Het is een mot, die zijn eieren voornamelijk op de buitenste bladeren van het buxus afzet. Uit deze eieren komen uiteindelijk de rupsen uit, die eerst de bladeren van de buxus opeten en dan zelfs de schors op de takken kunnen opeten. Het vervolg; Alle delen van de buxus sterven af en komen niet meer terug. Geteisterde buxes zien er meestal beige-geelachtig uit, hebben weinig bladeren en worden vaak bewoond door de rupsen. De rupsen zijn meestal tot 5 cm lange, groen en zwart gestippeld.
Vermoedelijk is er een besmette Buxus uit Oost-Azië via een containerschip naar Europa gebracht. Op zoek naar alternatieven voor de buxus in je tuin? Lees dit artikel over de alternatieven voor een buxus.
De buxus mot is hoofdzakelijk wit met een zwart patroon. De voorvleugels zijn meestal wit met bruine zijkanten. De spanwijdte van de motten is ongeveer 40 – 45 mm. Er zijn ook zwarte motten met witte vlekken waargenomen. De mot bevindt zich voornamelijk onder de bladeren van het buxus en leeft slechts circa 9 dagen. Gedurende deze tijd leggen de vlindervrouwtjes hun eieren. In de lente en zomer, planten de motten zich ongeveer elke 2 tot 3 maanden opnieuw voort, waardoor er dan dus een nieuwe Buxus mot generatie ontstaat. Hierdoor kunnen er elk jaar maximaal vier generaties buxus ontstaan. Ook geven de buxus vrouwelijke beestje de voorkeur aan buxes (voor het leggen van eieren) die nog niet zijn aangetast, hetgeen op zijn beurt de verspreiding bevordert.
De Buxusmot- in het kort
Zwart en wit patroon vlinder legt eieren op bladeren van Buxus
Groene rups met zwarte vlekken eet bladeren en schors van buxus. Buxusrups overwinterd in een cocon in de takken van bukshout.
Als de temperaturen constant boven de 7 ° C zijn, wordt de plaag actief
Betrokken varianten: Buxus sempervirens & Buxus microphylla
Aantasting kan worden voorkomen door plantenbeschermnetten.
Antidotum: Bacillus thuringiensis, azadirachtin, thiacloprid en acetamiprid.
Algenkalk lijkt een veelbelovend middel om een besmetting te voorkomen en te beheersen.
Levensloop van de Buxusrups
De buxusmot-vlinders zitten voornamelijk aan de onderkant van de bladeren van de buxus. Nadat de mannetjes succesvol hebben gepaard met de vrouwelijke vlinders, vliegen de vrouwtjes specifiek naar buxus met het oog op ovipositie(plek waar ze eieren leggen). Als de temperaturen constant boven 7 ° C zijn, komen de rupsen van de buxus-mot baby’s na ongeveer 3 dagen uit de eieren. Bij ongeveer 15 ° C duurt de larvale stadia ongeveer tien weken tot zeven. Bij temperaturen boven 20 ° C versnelt de ontwikkeling van de rupsen, zodat de zeven larvale stadia in slechts ongeveer drie weken worden voltooid.
Na het doorlopen van de larvale stadia verpoppen de rupsen zich in cocons en veranderen ze na ongeveer een week in vlinders. De levensduur van nachtvlinders is maximaal negen dagen. Gedurende deze periode paren mannetjes met vrouwelijke vlinders. Vervolgens beginnen de vrouwelijke motten eieren op de bladeren van het buxus te leggen. Een mot kan tot 150 eieren leggen. Optimale omstandigheden voor ontwikkeling zijn te vinden in de buxus ceder bij temperaturen tussen 18 en 30 ° C.
Dan verspreidt de buxusmot zich zeer snel en kan gedurende een seizoen tot vier generaties produceren. Dit maakt een snelle verspreiding mogelijk en maakt de bestrijding van de plaag erg moeilijk. Terwijl verschillende generaties ongedierte in één seizoen opduiken, overwintert de laatste generatie tussen de bladeren en takken van de bukshout. Ter bescherming tegen kou overwinteren de rupsen in hun cocon, die bestaat uit gelijmde en vervormde bladeren. De rupsen gebruiken de spinnenwebben om de cocons te lijmen en zichzelf te beschermen tegen aanvallers. Dit feit maakt het ook moeilijk om de plaag onder controle te houden.
Exacte kennis van de levenscyclus van de buxus is van groot belang voor een succesvolle controle. Biologische insecticiden zoals Bacillus thuringiensis hebben al bewezen geschikt te zijn voor het beheersen van de plaag.
Idealiter worden de buxus rupsen bestreden met het insecticide terwijl ze nog in de beginfase zijn.
Een besmetting herkennen aan het Buxusmot
De “Buxus sempervirens” (Buxus sempervirens) en de zelden voorkomend “kleinbladige buxus” (Buxus microhylla). Zijn gevoelig voor de besmetting van de buxusmot.
Het moeilijk om de besmetting van de Buxusmot in het eerste stadium op te sporen. In de meeste gevallen begint de infectie bij de onderste takken van de boom. De schade is gering en normaal alleen op te merken bij nadere inspectie. Echter wordt er door de progressieve aantasting en de inwendige aantasting van de plant hier al de grootste slag geslagen door de buxusmot. Vanwege de dichte takken en de dichte vertakking is het echter ook moeilijk om een besmetting vroegtijdig op te sporen. Normaal gesproken merk je er aan de buitenkant in dit stadium helemaal niks van namelijk. Zodra geleidelijk aan de buitenste delen van de plant dus worden bereikt door de pest, wordt de besmetting pas zichtbaar. Veel bladeren werden uitgehold en de Buxusmot begint de bast van de takken of zelfs jongere takken van buxus te eten.
In de winter kan het ongedierte overwinteren. Is een buxus eenmaal besmet, hoeft deze niet noodzakelijk te sterven, hij kan zichzelf weer herstellen. Maar het is belangrijk om een herbesmetting ten allen tijden te vermijden. Want een herhaalde aantastingen van de plant, overleeft hij bijna nooit.
Verspreiding van Buxusmot/Buxusrups
De Buxusmot werd voor het eerst opgemerkt in het voorjaar van 2006 in Duitsland. In de volgende jaren de pest in Nederland, Zwitserland, Frankrijk, Groot-Brittannië en Oostenrijk werd gespot. In de laatste twee jaar werden ook in België, Turkije, Slowakije, Hongarije en Roemenië besmettingen gemeld.
Er wordt aangenomen dat de larve werd ingebracht via een containerschip van Azië naar Duitsland. Deze theorie geldt dus ook zeer waarschijnlijk, omdat de eerste besmettingen zijn vastgelegd door de Buxusmot rond de Rijn. Maar ondertussen doken er ook besmette gebieden op rond tuincentra die heel ergens anders waren gelokaliseerd. Dit leidt tot de conclusie dat de besmetting met de planten mee werd vervoerd naar deze gebieden. Sinds het ongedierte verspreidde zich snel in het bijzonder door de grote handel in buxusplanten. Handige ontwikkeld voor de Buxusmot Buchsbaumzünslerfallen kan ook een extra dat mannelijke motten aan te trekken.
Bestrijding van de buxusmot- samengevat
- De tijdige herkenning van de besmetting is uiterst belangrijk
- Gewasbeschermingsnetten zijn geschikt om aantasting te voorkomen.
- Feromoonvallen zijn geschikt voor vroege detectie en om de beste tijd te bepalen om te besturen met biologische insecticiden
- Biologische insecticiden: Bacillus thuringiensis en Azadirachtin
- Chemische insecticiden: thiacloprid en acetamiprid
- Betrokken variëteiten: Buxus sempervirens en Buxus microhylla
- Na besmetting kan snoeien volledige vernietiging voorkomen
- Bij het weggooien van aangetaste buxus zijn er een paar punten om op te merken.
- Van algenkalk wordt gezegd dat het de aantasting voorkomt en de schade veroorzaakt door een aantasting vermindert.
Preventie van de buxus moordenaar
Een goede manier om een besmetting van de Buxusmot te voorkomen is het buxushout met netten te bedekken, zodat de motten niet het inwendige van de bomen binnendringen en eieren leggen daar. Om een besmetting te voorkomen, is het noodzakelijk om het netten in de lente aan te brengen wanneer de temperatuur constant boven 7 ° C is. Wanneer het herfst wordt en wanneer de temperatuur onder de 7 ° C daalt en de rupsen zich verpoppen voor de winteropslag, kunnen de netten weer worden verwijderd.
Om de visuele impact te minimaliseren, is het logisch om groene netten te gebruiken.
Detectie buxusmot
Bij het bestrijden van de Buxusmot is de tijdige kennisgeving van besmetting belangrijk. Daarom wordt aanbevolen in het voorjaar en de zomer regelmatig de buxes op besmetting te controleren. Om de opkomst van buxus-moordenaars in de omgeving te detecteren, werden speciale feromoonvallen ontwikkeld voor de buxus-dunner. Deze trekken met geuren de mannelijke motten aan, die dan in de val blijven steken. U kunt dus zonder veel moeite een Falteraufkommen in de directe omgeving bepalen. De feromoonval kan ook worden gebruikt om de beste tijd te bepalen voor het regelen met biologische insecticiden. De optimale tijd hiervoor is ongeveer 10 tot 14 dagen nadat de motten hebben gevlogen. Afhankelijk van het weer kunnen de feromoonvallen vanaf eind april / begin mei worden gebruikt.
Beheersing in geval van een lichte besmetting
Voor particuliere gebruikers wordt aangeraden bij een lichte plaag van de buxusmot, het ongedierte eerst met de hand uit de buxes te halen. Als de besmetting uitgebreider is, is het aan te raden het bukshout te spuiten met een hogedrukreiniger, en het ongedierte dat gevallen is te verzamelen. Dit kan echter erg vervelend blijken te zijn, afhankelijk van de ernst van de besmetting. Bovendien kan men eenvoudig ongedierte in de takken over het hoofd zien. Een betere controlemethode is om insecticiden te gebruiken. In dit geval heeft Bacillus thuringiensis bewezen effectief te zijn.
Insecticiden tegen de buxusmot
Insecticiden hebben bewezen succesvol te zijn in het bestrijden van de buxusmot. Er moet echter voor worden gezorgd dat insecticiden nooit preventief worden gebruikt. Alleen bij een besmetting is het toegestaan om te injecteren. Neem bij twijfel contact op met een professional.
In elk geval is een grondige toepassing van het insecticide cruciaal voor een succesvolle bestrijding van de buxus-boom. Het is absoluut noodzakelijk om in het midden van de plant te spuiten, want er zijn talloze plagen in de buxus. Het kan ook zijn dat sommige larven nog niet uit hun cocons zijn gekomen. In insecticiden maakt men een onderscheid tussen biologische en chemische insecticiden.
Preventie met algenkalk
Algenkalk is momenteel een veelbesproken remedie om aantasting door de buxusverdunner te voorkomen. Hoewel er steeds meer meldingen zijn dat kalkaanslag door algen niet volledig wordt voorkomen, kan de schade veroorzaakt door het afval aanzienlijk worden verminderd. Naar verluidt zouden de met limoen verstofte bladeren oneetbaar moeten zijn voor de buxusmot. Ook moet met algen met kalk bestrooide buxus de ovipositie van buxusmot tot het minimum beperken. Als het toch een besmet wordt, moet de algenkalk zorgen voor een betere herstel van het buxus. Let op! Wetenschappelijk bewezen is het effect van algenkalk op de buxusmot nog niet! De veronderstelling over de effectiviteit van algenkalk tegen de bukshout cinderor is gebaseerd op de rapporten van twee tuiniers die veel media-aandacht hebben gekregen.
Volgens rapporten is algenkalk het best te gebruiken door de buxus gelijkmatig te besprenkelen met fijn algenkalkpoeder, zodat de bladeren goed bedekt zijn. Het is belangrijk om poeder te gebruiken.
Volgens de rapporten zou algenkalk ook een effectief tegengif moeten zijn voor het sterven van de buxus.
Snoeien na besmetting door de buxusmot
Als de buxus ernstig is aangetast door de besmetting en zelfs dreigt te sterven, kan het snoeien de plant redden nog tegen een definitieve vernietiging. De takken kunnen de volgende lente weer uitgroeien.
Om de regeneratie van de buxus te ondersteunen, kan het gebruik van speciale buxusmeststof nuttig zijn. In een nieuw leven mag de buxus in geen geval nog een keer aangetast worden. De kans om debuxus dan nog te redden is dan nul.
Het verwijderen van de aangetaste buxus
Bij het afvoeren van bostuinen die zijn aangetast en / of al zijn vernietigd, moeten de volgende punten worden opgemerkt:
- Van een private compostering in de tuin wordt ten zeerste afgeraden. De temperaturen die nodig zijn voor het doden van het buxus kunnen niet worden bereikt door een afzonderlijke compostering. Aldus wordt een verdere verspreiding begunstigd door de opslag van de stekken.
- Kleine hoeveelheden knipsels moeten worden weggegooid in plastic zakken die luchtdicht zijn in restafval. Verwijdering via de bioafvalbak is ook mogelijk, maar een verdere verspreiding van buxusmot kan niet worden uitgesloten omdat deze uit de bak kan ontsnappen.
- Gebruikelijke hoeveelheden voor huishoudelijk gebruik (bijvoorbeeld een kofferlading van een auto) moeten ofwel weggegooid worden in plastic zakken in restafval. Als de ruimte in de restafvalbak niet voldoende is, kunt u tegen een kleine vergoeding extra zakken naast de restafvalbak laten ophalen.
- Grote hoeveelheden knipsels moeten rechtstreeks naar de composteer installatie worden gebracht. Vaak informeren de lokale gemeentes ook over geschikte verwijderingsroutes op de respectieve websites. Bij grote af te voeren hoeveelheden is het absoluut raadzaam om dit vooraf telefonisch met het composteerbedrijf te bespreken. Bij het transport met een aanhanger moet erop worden gelet dat het afval zo goed mogelijk wordt afgedekt met een zeildoek of net, zodat verspreiding van de plaag kan worden voorkomen.
- Pas op voor verwijdering in groene collecties of in verzamelpunten bij recyclingcentra! Door de open opslag van de stekken en de lage temperaturen die tijdens opslag worden bereikt, wordt de plaag niet gedood en kan deze zich verder verspreiden! Alleen als speciale verwijderingsfaciliteiten zoals afsluitbare containers beschikbaar zijn bij de relevante recyclingdepots, moet verwijdering in deze recyclingcentra worden overwogen. Anders dient u zich te onthouden van verwijdering in recyclingcentra of groene inzamelpunten!
- Neem in geval van twijfel altijd rechtstreeks contact op met het betreffende inzamelingspunt en raadpleeg de plaatselijke medewerkers!
Middelen tegen de buxusmot
Biologische insecticiden
Het voordeel van het gebruik van biologische insecticiden is dat ze in het algemeen gunstig zijn voor dieren en de natuur. Zo worden bijen bijvoorbeeld niet bedreigd door het gebruik van deze insecticiden. Ook is de tijd van het gewenste effect uiterst kort. Biologische insecticiden bestrijden het ongedierte door natuurlijke vijanden van het ongedierte te gebruiken. In het geval van de buxusmot heeft men al geprobeerd vogels op deze plaag te zetten, maar zonder succes. De bacterie “Bacillus thuringiensis” is echter zeer succesvol gebleken in het bestrijden van de Buxus-schimmel.
Bacillus thuringiensis
Insecticiden op basis van Bacillus thuringiensis zijn bijzonder geschikt gebleken voor bestrijding. Dit zijn bacteriën die worden gegeten door de buxusverdunner.
Toepassing van Bacillus thuringiensis
Bij het gebruik van dit insecticide is het bijzonder belangrijk om de buxus goed binnenin te sproeien. Een dergelijke druksproeier is bijvoorbeeld geschikt voor dit doel.
Als de rupsen net uit de eieren komen en ongeveer 1 cm groot zijn, is de ideale tijd om te spuiten.
Bij het bepalen van het ideale tijdstip om te doden, zijn buxus stropers bijzonder nuttig. Hiermee kan de timing van de motvlucht en dus de timing van de ovipositie van de plaag worden bepaald. Oongeveer 10 dagen na ovipositie komen de larven uit de eieren en beginnen te eten. Meer over de levenscyclus van de buxusmot is bovenaan dit artikel beschreven.
Aangezien Bacillus thuringiensis een voedingsgif is, moet men het insecticide alleen toepassen bij warm weer (vanaf ongeveer 15 ° C), dit is de periode dat de rupsen veel eten. Zorg er ook voor dat het de eerste paar dagen na het spuiten niet regent, zodat het insecticide niet door de regen wordt weggespoeld. Na 10 tot 14 dagen moet u de behandeling opnieuw herhalen.
Afhankelijk van de grootte en hoeveelheid buxus moet de hoeveelheid insecticide worden aangepast. 1 gram “Neudorff – rupsvrij – Xentari” is voldoende voor 1 liter water. Voor een buxusmot generatie moet u de buxus twee keer behandelen(er moet ongeveer 10 tot 14 dagen tussen de behandelingen zitten).
Azadirachtin
Een ander biologisch insecticide is Azadirachtin. Met dit Azadirachtin-concentraat van Bayer kunnen ze de buxusmot ook heel goed bestrijden. Azadirachtin is hetzelfde actieve ingrediënt als neemolie afgeleid van de zaden van de neemboom. Neemolie wordt al heel lang in Azië gebruikt door de lokale boeren en is al succesvol gebleken in de strijd tegen buksenmotten en ander ongedierte. Als het ongedierte in contact komt met Azadirachtin, sterven ze onmiddellijk. Het wordt aanbevolen om dit gif te injecteren met een drukspuit zoals deze op de respectievelijke buxus. Voordat u gaat spuiten, moet u echter voorzichtig zijn om verwarde delen van de groei te verwijderen, zodat de spray in het inwendige van de plant kan doordringen.
Chemische insecticiden veilig?
Chemische insecticiden zijn waarschijnlijk de meest voorkomende insecticiden ooit. De meeste van deze insecticiden worden in vloeibare vorm gesproeid. In het verleden zijn chemische insecticiden met succes toegepast tegen plagen. Chemische insecticiden zijn echter niet helemaal veilig met betrekking tot ander dieren zoals bijen, omdat ze ook kunnen worden geschaad door het gebruik van chemische insecticiden. Het is daarom raadzaam om, indien mogelijk, biologische insecticiden te gebruiken. In principe zijn chemische insecticiden in het verleden met succes toegepast tegen de aantasting van buxusschimmels en zijn in elk geval een effectief alternatief voor de biologische insecticiden.
Thiacloprid
Vooral insecticiden met de werkzame stof thiacloprid hebben zich hier bewezen. Echter, zoals reeds vermeld, is thiacloprid in geringe mate toxisch voor bijen. Dit kan ertoe leiden dat bijen doodgaan door dit insecticide. Het actieve ingrediënt thiacloprid bevat b.v. de ongediertebestrijding Calypso-plaagvrij. Dit insecticide is al met succes gebruikt bij de bestrijding van buxuskwekers en heeft als voordeel dat het al in vloeibare vorm kan worden gekocht.
Acetamiprid
Een ander effectief insecticide tegen het buxus is acetamipride. Dit middel is geschikt tegen alle zuigende en bijtende plagen zoals het buxus of b.v. ook bladluizen, witte vlieg of wolspinner. Het insecticide werkt systemisch, dat wil zeggen dat het wordt geabsorbeerd door de plant en wordt verdeeld door het organisme van de plant. Als een plaag nu de plant eet, neemt het ook het insecticide op en sterft het. Maar zelfs in direct contact met het insecticide, sterven de plagen af.
Feromonenval
Feromoonvallen zijn erg goed voor vroege detectie van een komst van Buchsbaumzünslerfalters in de nabije omgeving. Met behulp van seksuele lokmiddelen van de vrouwelijke mot, worden de mannelijke motten aangetrokken en blijven ze in de val. Dit maakt het gemakkelijk om te zien wanneer de buxusmotten onderweg zijn. Ook blijven meer vrouwelijke motten ontgrendeld, omdat de mannetjes in de valstapel sterven. Als gevolg hiervan worden minder eieren afgezet en ontwikkelen zich minder rupsen.
Een ander voordeel van de feromoonval is om te kunnen bepalen wat de beste tijd is om te bestrijden met biologische insecticiden. Dit is ongeveer 10 – 14 dagen na de vlindervlucht. Een geschikt biologisch insecticide is Bacillus thuringiensis. Afhankelijk van het weer, (zodra de temperaturen constant boven de 7 ° C zijn), kan de val vanaf ongeveer eind april worden opgezet. De feromoonvallen moeten zo dicht mogelijk bij de wind op de boxbomen worden geplaatst.
Buxus meststof
Als het buxus zwaar is aangetast door een aantasting, kan speciale buxusmeststof zorgen voor een snellere regeneratie en een sterkere weerstand van het buxus.
De buxusmeststof van Compo bevat extra ijzer en alle belangrijke hoofd- en sporenelementen voor een rijke, groene en dichte begroeiing van de struik.
Sproeiers
Om de verschillende insecticiden met succes tegen de buxusrups te gebruiken, is het noodzakelijk om de insecticiden met behulp van een sproeier in de binnenkant van de boxbomen te injecteren. Zorg er ook voor dat je alle delen van het buxus echt besproeit met het insecticide, zodat losse larven niet kunnen overleven. Hier introduceren we twee geschikte sproeiers.
