Wordt je Thuja plotseling bruin? Een ziekte is niet altijd de schuldige. Te veel zon in de zomer of strooizout in de winter kunnen ook verantwoordelijk zijn. Hoe je erachter kunt komen wat verantwoordelijk is voor de bruine verkleuring van je Thuja, kun je hier vinden.
De thuja, ook wel levensboom genoemd, wordt in ons land zeer gewaardeerd als haagplant. Hoewel de Thuja, als cipresplant, geen naalden heeft, behoort hij toch tot de naaldbomen. Hij heeft zogenaamde schubbladeren – kleine blaadjes die dicht tegen de scheut aanliggen. De arborvitae als haag is een volledig ondoorzichtig, groenblijvend plantenscherm. Hij groeit heel snel en is ook winterhard. Hoewel de habitat als robuust wordt beschouwd, kan hij ook een probleemkind worden: Als de thuja plotseling bruin wordt sterft hij af. We leggen hier de meest voorkomende oorzaken van bruine scheuten uit.
De verkleuring van de Thuja in de winter
Tegen de winter veranderen de thuja bomen van kleur om zich aan te passen aan het extreem koude en droge weer van hun Noord-Amerikaanse woonplaats. Dus maak je geen zorgen als je thuja haag tegen de winter roestbruin wordt. Thuja wilde soorten, zoals de Occidentale arborvitae of de Reuzenarborvitae, vertonen een bronskleurige winterkleur. Gekweekte vormen verkleuren minder of behouden zelfs hun groene tint.
Thuja wordt bruin: dit kan de oorzaak zijn
1. strooizout
Als je Thuja heg dicht bij de weg staat, kan hij schade oplopen als er strooizout wordt gebruikt. De Thuja is gevoelig voor zout. Een typische schade door strooizout is het bruin worden van de takuiteinden in het grondgedeelte van de plant. Hier is de zoutconcentratie erg hoog en wordt de thuja ook aangetast door verstuiving. Bij schade door zout is het het beste de plant grondig terug te knippen en dan af te spoelen. Goedbedoeld water geven zal het zout naar diepere bodemlagen verplaatsen.
2. overbemesting
De thuja kan ook bruin worden als je met te veel blauwe maïs hebt bemest. Dit komt omdat deze meststof ook het zoutgehalte in het bodemwater doet toenemen.
3. uitgedroogde Thuja scheuten
Droogte is niet goed voor alle Thuja soorten. Net als andere groenblijvende planten reageren ze met vertraging op het gebrek aan water. Naar de precieze oorzaak van de verdroogde, geelbruine scheuten kan dan alleen maar gegist worden. Als je je thuja haag te droog hebt gehouden, geef hem dan grondig water. Bovendien moet de grond consciëntieus met schorsmulch bewerkt worden – dit zal de heg beschermen tegen opnieuw uitdrogen. In de zomer kan sporadisch bladverbranding optreden als er te veel zon is en te weinig water.
4. zure grond schaadt de thuja
Een te hoog gehalte aan mangaan in de grond veroorzaakt ook bruinzwarte naaldverkleuringen bij de Thuja. Om de te zure grond te redden, meng je hem eerst met koolzure kalk. Ongeveer drie maanden later voeg je rijpe compost toe en de grond zal weer een evenwichtige voedingsstoffenverhouding hebben. Maar voor je zomaar begint te kalken, controleer je eerst de pH waarde van de grond met een testkit uit het tuincentrum.
Ziekten op bladeren en scheuten
Thuja is min of meer vatbaar voor verschillende schimmelziekten. Pestalotia shoot dieback is waarschijnlijk het bekendst. De schimmel Pestalotiopsis funerea is een zwakke parasiet. Het wordt gekenmerkt door het afsterven van de twijgen van buiten naar binnen. Zwart-bruine, speldenknopgrote, ronde vruchtlichamen vormen zich op de scheuten. Deze gaan dan door met het produceren van sporen van de schimmel.
De schimmel Didymascella thujina veroorzaakt schubziekte of naaldziekte. Vooral oudere bladschubben worden door deze ziekte aangetast. In het voorjaar verschijnen ronde tot ovale, bruinzwarte vruchtlichamen op de aangetaste schubben. Deze vormen ook verdere sporen en infecteren zo andere planten. De schimmel verspreidt zich vooral op plaatsen met een hoge luchtvochtigheid en komt daarom vaker voor op de lagere, beschaduwde delen van de thuja. Kabatina shoot dieback is een andere wijdverbreide ziekte van de levensbomen. Deze schimmel tast vooral de jonge, zachte scheutuiteinden aan en doet ze afsterven. Planten op zure bodems zijn bijzonder vatbaar voor deze ziekte.
Door de ziekte tijdig te herkennen en ze consequent te bestrijden, vormt ze meestal geen grote bedreiging voor de thuja. Om dit te doen, snoei je de aangetaste planten gewoon terug en behandel je ze met tussenpozen van twee weken met geschikte fungiciden. Om schimmelaantasting te voorkomen, kun je er bij het planten het beste voor zorgen dat de grond rijk is aan humus en los is. Een goede toevoer van water en voedingsstoffen is hier ook belangrijk.
Thuja wortelrot
De gevaarlijkste ziekte voor de Thuja is wortelrot. Het vernietigt het hele schorsweefsel van de wortels. Eerst worden de scheuten geel, dan bruin. Tenslotte sterven de thuja’s helemaal af. Jonge thuja’s overleven gewoonlijk niet eens één seizoen met wortelrot. Zelfs als in het begin alleen afzonderlijke planten in de heg aangetast zijn, kan wortelrot zich zeer snel verspreiden. Daarom moet je aangetaste planten onmiddellijk uit de heg verwijderen.
Ook hier is tijdige herkenning van de ziekte van cruciaal belang voor een succesvolle bestrijding. Je kunt de schimmel bestrijden met fungiciden. Je moet echter de grond vervangen voor je opnieuw plant, want de schimmelsporen kunnen heel lang in de grond blijven en op hun beurt de nieuwe plant besmetten. Je kunt wortelrot voorkomen door een goede bodem voor de thuja te scheppen en de haag goed te verzorgen.
Ongedierte op de Thuja
Door zich te voeden met de schors van jonge thuja scheuten, zorgt de dikbek snuitkever ervoor dat de uiteinden van de scheuten bruin worden. Je kunt dit bestrijden met nematoden. De larven van de thuja mineermot veroorzaken ook bruine vlekken op de thuja. Ze eten tunnels in de bladschubben. Om van de larven af te komen, knip je je heg vaak terug.
Maar in tegenstelling tot de thuja schorskever richten deze insecten gewoonlijk geen grote schade aan. Het kan het schorsweefsel van de arborvitae zo erg beschadigen dat hij afsterft. Een zeker teken van deze plaag zijn kleine gaatjes die in de stam geboord worden. Als de schorskever een thuja plant eenmaal heeft aangevallen, zit er niets anders op dan hem op te graven, in stukken te hakken en weg te gooien – zo mogelijk in de winter, want zo raak je ook de overwinterende kever kwijt.
